Featured

    News

    KCB Center မွတင္ဆက္ေနေသာပို႔စ္မ်ားသည္ ကိုယ္ပိုင္ပို႔စ္မ်ားႏွင့္ တရားဝင္ခြင့္ျပဳခ်က္ယူၿပီးတင္ဆက္ေနေသာပို႔စ္မ်ားသာျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ သင့္ဆိုဒ္တြင္ ကူးယူေဖာ္ျပလိုပါက KCB Center ၏ website လိပ္စာအား ပူးတြဲ၍ေဖာ္ျပေပးပါရန္ အသိေပးေၾကျငာလိုက္ပါသည္။

    downloadapps

;ကြန္နက္ရွင္တက္ေနတယ္ ... ခဏေလးေစာင့္ပါေနာ္ ...

ဆိုးရြားေသာကံေကာင္းျခင္း

(၁)                
                  ေက်ာင္းကပြဲေန႔ . . .။
                  မိုးကဖြဲဖြဲေလးရြာေန၏ ။
                 လူဆိုးေလးမ်ားအဖြဲ႔က Please Coming Bad Boy သီခ်င္းျဖသ့္ ေဖ်ာ္ေျဖေန၏ ။
                 တေယာသံ၏ စည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ မိုးရြာေသာသံစဥ္တို႔မွာ လိုက္ဖက္ညီလ်က္ရွိ၏ ။

                 "Please Coming Bad Boy . . ."
                 သီခ်င္း၏အဆံုးတြင္ ပရိသတ္မ်ားက လက္ခုပ္ၾသဘာေပးလိုက္ၾက၏ ။
                ကပြဲၿပီး၍ သူတို႔အေဆာင္ေရွ႔သို႔ေရာက္ေသာအခါ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္က -
               "မိုးေတာင္တိတ္သြားၿပီေနာ္ . . ."
               "ဝိုး . . . လွလိုက္တဲ့သက္တန္႔ႀကီးပဲ"
               အဖြဲ႔သားတစ္ေယာက္ကဆက္ေျပာလိုက္သည္။

              "ငါၾကားဖူးတာကေတာ့ သက္တန္႔ရဲ႔အဆံုးမွာ ေရႊအိုးႀကီးတစ္လံုးရွိတယ္တဲ့ . . ."
              တစ္ေယာက္က စကားကိုေထာက္ေပးလိုက္ေတာ့ အဖြဲ႔ထဲမွ ေဝယံဆိုေသာေကာင္ေလးက -
             "တ .တကယ္လား . . .၊ ဒါဆိုငါသြားယူမွာေပါ့ . . ."
             ဟုေျပာကာ ကားကိုအျမန္ယူၿပီး အျမန္ေမာင္းထြက္သြားေလေတာ့သည္။
             သက္တန္႔ဆီသို႔ေမာင္းႏွင္ေနစဥ္တြင္ သက္တန္႔မွ ေရာင္စဥ္တန္းမ်ားျဖာထြက္လာၿပီး . . .။
× × × × × × × ×


(၂)
           သက္တန္႔၏အဆံုး . . .။
            နတ္သူငယ္ေလးတစ္ေယာက္သည္ သူ၏(၃၈၉)ေယာက္ေျမာက္ေသာ မယားငယ္ကိုေပးရန္အတြက္ လူ႔ျပည္မွပိုင္ရွင္မဲ့ေရႊမ်ားကိုေကာက္၍ေနေလ၏ ။
            "အင္း . . . မယားငယ္ေလးကိုေပးဖို႔အတြက္ေရႊတစ္အိုးေတာ့ျပည့္သြားၿပီ . . .
        သူ႔ကိုေတြ႔ရင္ ဒီေရႊအိုးေလးကိုေပးၿပီး . . . ဟီဟိ
            အား . . .ဗိုက္နာလိုက္တာ၊

            ဘာျဖစ္တာလဲမသိဘူး၊ မေန႔က နတ္သုဒၵါေတြတဝတၿပဲစားၿပီး ဝမ္းသြားခ်င္လို႔နဲ႔တူတယ္ . . .၊ ၿခံဳတိုးလိုက္ဦးမွ"
           ထိုအခ်ိန္တြင္ သက္တန္႔၏အဆံုးသို႔ လိုက္ေနေသာအဖြဲ႔မွ အ တတ တစ္ေယာက္က သက္တန္႔၏အဆံုးသို႔ေရာက္လာသည္။
           "ဟာ . .သက္တန္႔ရဲ႔အဆံုးမွာ တကယ့္ေရႊအိုးႀကီးရွိတာပဲ  . . .၊ ငါေတာ့ပြၿပီ၊ ဒါနဲ႔ဆိုတစ္သက္စားလို႔မကုန္ေတာ့ဘူး၊
            အို . . .ေျပာေနၾကာတယ္ ခုပဲသြားယူလိုက္ေတာ့မယ္ . . ."
           ထိုစဥ္ . .

         "ဝုန္း . ."
× × × × × × × ×
(၃)
            ေရႊအိုးကိုကိုင္လိုက္စဥ္ ၿခံဳၾကားထဲမွ နတ္တစ္ပါးထြက္လာၿပီး -
           "သယ္ . . . အသင္လူသား၊ နင္ကငါ့ေရႊအိုးကိုခိုးခ်င္တာေပါ့ေလ . . .၊ ဒီမယ္ ငါ့ကိုမေသမခ်င္းမွတ္ထား၊ ငါက အိမ္ေစာင့္နတ္ကေလးတာကာပဲ"
          "ဟား . .အိမ္ေစာင့္နတ္လို႔ေျပာရေအာင္ ခင္ဗ်ားက ဘယ္အိမ္ကမို႔လို႔လဲ . ."
          "သူတို႔ကေတာ့ ေဆာင္ၾကာၿမိဳင္လို႔ေျပာတာပဲ . . ."

         "အိ . . ဒါနဲ႔ခင္ဗ်ားေအာက္က ေရႊေရာင္တြဲေလာင္းတြဲေလာင္းႀကီးက ဘာႀကီးလဲ"
          "ေအာ္ . . .၊ ဟုတ္သားပဲ၊ မစင္ေတြမေဆးရေသးဘူး၊ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ . . ၊
      ငါ့ေရႊအိုးကိုလည္းျပန္ေပးပါကြာ . . .၊ ေနာ္ . .ေနာ္၊
           ဒီလိုလုပ္ မင္းလိုခ်င္တဲ့ဆုတစ္ခုေတာင္းကြာ . . .၊ ေသျခင္းကိုဆန္႔က်င္တာကလြဲလို႔ ငါအကုန္ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ . . ."
          "ေကာင္းၿပီ . . .ဘာလုပ္လုပ္ အၿမဲတမ္းကံေကာင္းတဲ့သူပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္ . . ."
           "ျပည့္ေစ . . .၊ ောအ္ ဒါနဲ႔တစ္ခုေတာ့ေျပာရဦးမယ္၊ မင္းကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ေနတဲ့အခ်ိန္မွာဆိုရင္ေတာ့ ဆိုးရြားတဲ့ကံေကာင္းျဖင္းပဲျဖစ္လိမ့္မယ္ . . .

          ေဟာ . . .၊ ငါရဲ႔မယားအမွတ္(၃၈၉)လဲလာေနၿပီ၊ ငါေရႊအိုးယူၿပီးလစ္ၿပီေနာ္ . . .
           တားတာ"
          "ေရႊအိုးေတာ့မရဘူး . . .၊ ေမာတာပဲအဖတ္တင္တယ္ . . .
           ဗိုက္ေတာင္ဆာလာၿပီ၊
           ဟမ္ဘာဂါေလးဘာေလးစားခ်င္လိုက္တာ  . . ."

        
× × × × × ×
(၄)
           ထိုစဥ္ ေကာင္းကင္ျပင္တြင္ ေလယဥ္တစ္စင္း ပ်ံသန္းလို႔လာေန၏ ။
            "ဝုန္း . . ."
            "ဘာျဖစ္တာလဲဟ"
             ေလယာဥ္ေပၚမွလူမ်ားက အလန္႔တၾကားထေအာ္ၾကသည္။ ေလယဥ္စက္ခန္းထဲတြင္မူ

             "ေလယာဥ္ခုနဘာျဖစ္သြားတာလဲ"
             "ဖိအား၊တြန္းကန္အားနဲ႔ အေလးခ်ိန္မမွ်လို႔ေလ၊ ဒီအတိုင္းသာဆက္သြားေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီေလယဥ္ပ်က္က်သြားမွာေသခ်ာတယ္၊ ဒီေတာ့ အေလးခ်ိန္ေပါ့သြားဖို႔ ပစၥည္းတခ်ိဳ႔ကို သြန္ခ်မွရမယ္ . . ."
          "အေလးခ်ိန္ကေကာ . . ."
           "၁၈ကီလိုဂရမ္ . . ."
          " အဲ့ဒါဆိုရင္ ခရီးသည္ေတြစားဖို႔အတြက္ ဟမ္ဘာဂါေတြကိုပစ္ခ်လိုက္ေတာ့ . . ."
            ေလယာဥ္ဝန္ထမ္းႏွစ္ေယာက္က ပစၥည္းမ်ားကိုေအာက္သို႔ပစ္ခ်လိုက္သည္။

            ထိုဘာဂါမ်ားထည့္ထားေသာ သံစည္ပိုင္းႀကီးမွာ ကံေကာင္းျခင္းပိုင္ရွင္ေလး ေဝယံ၏ေဘးရွိ မိလႅာေျမာင္းႀကီးထဲသို႔ ျပဳတ္က်သြားေလေတာ့သည္။
            ကံေကာင္းျခင္းေကာင္ေလး ေဝယံမွာေတာ့ -
             "အမေလးဗ်ာ . . .၊ ကံတရားရယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို မိလႅာေျမာင္းထဲက ဟမ္ဘာဂါေကၽြးရတယ္လို႔၊ ကၽြန္ေတာ္က ဒီမစင္ေပေတြကို ဘယ္လိုလုပ္စားရမလဲဗ် . . .၊
            ဟင္း . . .ဒီဟမ္ဘာဂါေတြကိုလည္းမစားခ်င္ေတာ့ဘူး ၊ ဒီတစ္ခါေစာ္အလန္းေလးေတြနဲ႔ ငါ့ရဲ႔ကံေကာင္းမႈကို စမ္းၾကည့္ရမယ္ . . ."
                       ဒီလိုႏွင့္သူကားကိုၿမိဳ႔ထဲသို႔ျပန္ေမာင္းလာခဲ့ေလ၏ ။ ခဏၾကာေသာ္ သူ႔ေဘးမွ ကားတစ္စီးက ေက်ာ္တက္သြားသည္။
                  ေက်ာ္တက္သြားေသာကားမွာ နာမည္ႀကီး Country သီခ်င္းတစ္ပုဒ္က သူ႔နားထဲသို႔ တိုးေဝွ႔ဝင္ေရာက္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္သူကားကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
                "ဝိုး . . . ."
                 ကားမွာ အမိုးဖြင့္ၿပိဳင္ကားေလးတစ္စီးျဖစ္ၿပီး ကားေမာင္းသူမွာ အလြန္လွေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ . . .။
                 ခါးထိရွည္ေသာဆံပင္မ်ားက ႀကိဳးတို႔ျဖင့္ထိန္းမထားသျဖင့္ေလထဲတြင္လြင့္လို႔ေနသည္။
                 ထို႔ေၾကာင့္ေဝယံက မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ေအာ္ဟစ္ဆိုလိုက္မိသည္။
                 "♪ မင္းရဲ႔ဆံႏြယ္ေတြ ေလမွာလြင့္ေနတယ္ . . .၊ ညင္သာစြာနမ္းရိႈက္ခြင့္ရခ်င္လည္း . . ."
                သူေအာ္ဆိုလိုက္သည္ကို ကားေပၚမွ ဇယားေလးကၾကားသြားဟန္တူသည္။ သူမကအသံၾကားရာ အေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္မ်က္စိကို မွိတ္ျပလိုက္ေလသည္။
                 ေဝယံက -
                "ဟာ . .ေကာင္မေလးေတာ့ငါ့ကိုအထာေပးေနၿပီနဲ႔တူတယ္ . . .၊ ဟိဟိ" ဟုစိတ္ထဲတြင္တီးတိုးေရရြတ္ကာ ထိုေကာင္မေလး၏ ေဘးမွ ကားကိုယွဥ္ေမာင္းကာ -
                "ေဟး . . .ဟန္နီ၊ ဘယ္သြားမလို႔လဲ "
                 ထိုအခါေကာင္မေလးက ႏႈတ္ခမ္းကို အရင္စူျပလိုက္ၿပီး -
                  "ကၽြတ္ . . .သိခ်င္လိုက္ခဲ့ေပါ့ . . ." ဟု ပတ္ခၽြဲႏွပ္ခၽြဲေျပာလိုက္ေလသည္။
                  ထိုအခါ ေဝယံက -
                 "ဟာဟ . . . ဒီတစ္ခါေတာ့ေဝယံတို႕က တကယ္ကံေကာင္းၿပီေဟ့၊ ဒါကေတာ့ ဆိုးရြားတဲ့ကံေကာင္းျခင္း ဘယ္လိုမွျဖစ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး . . ." ဟုကၽြတ္ေတြးကာ ကားကိုရပ္လိုက္ေလသည္။
              ဟိုအလန္းဇယားေလးကလည္း ကားကိုထိုးရပ္လိုက္ၿပီး -
               "ဟိတ္ . . .၊ တက္ေလ၊ ဘာငိုင္ေနတာလဲ"
               ေဝယံနည္းနည္းေတာ့ အေတြးနယ္ခ်ဲ႔ၾကည့္လိုက္သည္။ ဒီဇယားေလးကသူ႔ကို ဟိုဟာေတြဒီဟာေတြဝယ္ခိုင္းရင္ေကာ . . .။ ကိစၥေတာ့ သိပ္မရွိပါ။ သူ႔ဆီမွာ ကံေကာင္းျခင္းႀကီးတစ္ခုလံုးပိုင္ဆိုင္ေနပါသည္။
                ထို႔ေၾကာင့္ေဝယံက ေကာင္မေလး၏ကားေပၚသို႔တက္လိုက္ေလသည္။
                ထိုအခါ ထိုေကာင္မေလးက sexy ဆန္ေသာအမူအရာတစ္ခုကိုလုပ္ျပရင္း -
                "ဟိတ္ . . .၊ တျခားလူေတြဆိုရင္တို႔က Fee Service ေနာ္၊ ယူ႔ကိုေတာ့ တို႔က Free Service နဲ႔ ဝန္ေဆာင္မႈေပးမွာ . . ."
                ဟုဆိုကာ အမူအရာတစ္စံုတစ္ခုကို လုပ္ျပလိုက္ေလသည္။
                ထို႔ေၾကာင့္သူက ေကာင္မေလးကို နမ္းရန္ျပင္လိုက္ေလသည္။
                 မ်က္ႏွၾႏွစ္ခုမွာ တျဖည္းျဖည္းနီးကပ္လာၿပီး ထိုေကာင္မေလးရႈထုတ္လိုက္ေသာေလမ်ားပင္လွ်င္ ေဝယံ၏ ႏွာေခါင္းေပါက္မွေမြးညင္းမ်ားသို႔ လာေရာက္တိုက္ခတ္လာသည္။
                ထို႔ေနာက္အသားခ်င္း -
                "ဟိတ္ . . .၊ မင္းတို႔ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ"
                ၾသဇာေကာင္းလွေသာ အသံႀကီးတစ္ခုေၾကာင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးအေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
               ဘုရား . . .ဘုရား . .။ ရဲသားႀကီးတစ္ေယာက္က သူတို႔ကို ေသနတ္ႀကီးျဖင့္ ခ်ိန္ထားတာပါကလား။ ေဝယံကေၾကာက္လန္႔တၾကားျဖင့္-
               "ဟို . ဟို ကၽြန္ေတာ္တို႔"
                ေဝယံ့စကားမဆံုးမီ ရဲသားႀကီးက စကားျဖတ္၍ -
                 "မင္းဘာမွမျငင္းနဲ႔ေတာ့ . .၊ ဟိုဘက္ကေကာင္မေလးက ငါတို႔ျပည္သူ႔ရဲ႔ေတြ ျပည့္တန္ဆာခန္းတစ္ခုကိုသိမ္းတုန္းက ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနတဲ့ ျပည့္တန္ဆာေခါင္း မျဖဴပဲကြ . . .၊
                  ဘာေတြညာေတြလာမေျပာနဲ႔၊ စခန္းေရာက္မွရွင္းၾကေတာ့ . . ."
                  ဒီလိုႏွင့္ေဝယံအခ်ဳပ္ထဲတြင္ တစ္ညအိပ္လိုက္ရပါသည္။
                  မနက္မွ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အာမခံႏွင့္လာထုတ္၍ အျပင္သို႔ထြက္ရပါသည္။
                   ဒါကလည္း ဆိုးရြားေသာ ကံေကာင္းျခင္းေနာက္တစ္ခုပါလား . . .။
x x x x x x x x
            "မင္းခုဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲကြာ၊ ဟိုေန႔ကလည္း သက္တံ့အဆံုးက ေရႊအိုးယူမယ္ဆိုၿပီးထြက္သြားတာ၊ ဘာေရႊအိုးမွလည္း မရခဲ့ဘူး၊
            ခုလည္း ဘယ္ကဘယ္လို အခ်ဳပ္ထဲေရာက္ေနရတာလဲကြ"
           ေဝယံ့ကိုျပန္လိုက္ပို႔ရင္း သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေဇာ္ေဇာ္ကေျပာလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္၏ ။ ေဝယံကမခံခ်င္စိတ္ျဖင့္-
           "ဘာကြ၊ ေဇာ္ေဇာ္ မင္းကငါ့ကို ရူးေနတယ္လို႔ဆ္ိုလိုခ်င္တာလားကြ၊ ငါကေရႊအိုးကို မရခဲ့ေပမယ့္ အိမ္ေစာင့္နတ္ကေလးနဲ႔ . . ."
          ေဝယံ့စကားပင္မဆံုးေသး ေဇာ္ေဇာ္က လက္ကာျပ၍-
           "ေတာ္၊ ဘာ . .အိမ္ေစာင့္နတ္၊ ဟုတ္လား၊ မင္းေနာက္ထပ္ေပါေၾကာင္ေၾကာင္အရာေတြထပ္လုပ္ျပန္ဦးမလို႔လား၊ ေတာ္ပါေတာ့ကြာ . .၊ လိုက္မွာသာလိုက္ခဲ့စမ္းပါ . ."
             "ဟာ . . .ေတာ္ေတာ့ေနာ္၊ မင္းကားကို ခုပဲရပ္ေပး၊ ငါ ငါ့ဟာငါေျခက်င္သြားႏိုင္တယ္၊ ငါ့မွာ ကံေကာင္းျခင္းေတြပိုင္ဆိုင္ၿပီးသား . . ."
              ဒီလိုႏွင့္ ေဝယံတစ္ေယာက္တည္း ဆင္းေလွ်ာက္ရင္းႏွင့္ -
               "အင္း . . .၊  ငါခုဘာကိုအလိုရွိရင္ ေကာင္းမလဲ .၊ ဟာ . .ဟုတ္ၿပီ၊ Money is second god တဲ့၊ ငါေငြကိုအလိုရွိတယ္ . .၊ ထီ . .ထီလက္မွတ္၊ သိန္းတစ္ေထာင့္ငါးရာေပါက္မယ့္ ထီလက္မွတ္တစ္ေစာင္ေလာက္ ငါ့ေရွ႔ကို က်လာရင္ေကာင္းမွာ . . ."
              ထိုစဥ္ ကားေလးတစ္စီးက သူ႔ေဘးမွ ကပ္ကာ ျဖတ္သြားသည္။ ကားေပၚမွ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္က ထီလက္မွတ္တစ္အုပ္ကိုၾကည့္ရင္း ထီလက္မွတ္က လြတ္က်သြားၿပီး သူ႔ေရွ႔တည့္တည့္သို႔ က်သြားေလေတာ့သည္။
             ေဝယံက ထီတစ္အုပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ထီမွာ ဂဏန္းေကာ အကၡရာပါ မတူေသာ ကြဲျပားျခားနားသည့္ ထီလက္မွတ္ အေစာင္(၃ဝ)ပင္ ျဖစ္သည္။
             ဒီလိုႏွင့္သူ ဒီထိလက္မွတ္ေလးကို သိမ္းဆည္းထားလိုက္မိ၏ ။
             ဒီလိုႏွင့္ပင္ . .  . ။
× × × × × × × × ×
         
(၅)
             ဒီလိုႏွင့္ပင္ ထီထြက္ေသာေန႔သို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေလေတာသည္။
             ထိုလတြင္ ထီသမိုင္းတြင္ တစ္ခါမွ မျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ ကိစၥႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာေလေတာ့သည္။
             ထိုကိစၥမွာ -
              သိန္း(၁၅၀၀)ဆုႀကီး
              သိန္း(၁၀၀၀)ဆုႀကီး
               သိန္း(၅၀၀)ဆုႀကီး အစရွိသည့္ တိပ္တန္း(၃ဝ)ဆုကို လူတစ္ဦးတည္းကေပါက္သြားျခင္းပင္။
            ဒီတစ္ခါေတာ့ ဆိုးရြားေသာ ကံေကာင္းျခင္းမဟုတ္တန္ေတာ့။
            MWD, MRTV, MRTV-4 အစရွိေသာရုပ္သံလိုင္းမ်ားအျပင္ ျပည္ပရုပ္သံလိုင္းမ်ားျဖစ္ေသာ CCTV, CNN, DWTV အစရွိသည္တို႔ကိုဖြင့္လိုက္လွ်င္ပင္ ေဝယံ၏ မ်က္ႏွာက ေပၚလာေလသည္။
             ေစ်းထဲက ထီဆိုင္တန္းမွာ ေဝယံ့ပံုေတြက လက္ညိႈးထိုးမလြဲ . . .။
             ဒီလိုထီကို သိန္းေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ခ်မ္းသာသြားေသာေၾကာင့္ ေဝယံတစ္ေယာက္ ဘယ္မွာေနမည္ဟုသင္ထင္ပါသနည္း။
            အထင္ႏွင့္အျမင္ကေတာ့ တျခားစီပင္ျဖစ္သည္။ ေဝယံေနသည္က သုႆန္ေဟာင္းတစ္ခု၏ ဇရပ္ေလးတစ္ခုမွာ . . .။
              သူအိမ္မွာရွိေနခ်ိန္တြင္ အခ်ိန္တိုင္း(၂၄)နာရီ နားခ်ိန္၊ စားခ်ိန္၊ အိမ္သာတက္ခ်ိန္ပင္မရ၊ ႏိုင္ငံတကာသတင္းေထာက္မ်ား၊ ျပည္တြင္းသတင္းေထာက္မ်ားေမးသမွ်ကိုသာ အခ်ိန္ျပည့္ေျဖေပးေနရသျဖင့္ သူဒီသုႆန္ဇရပ္ေလးထဲသို႔ ေျပးထြက္လာခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
            ေဝယံက တိတ္ဆိတ္လွေသာ ဇရပ္ေလးထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း စိတ္ကိုေအးေဆးစြာထားကာ အတိတ္ကို ျပန္ေတြးၾကည့္ေနမိသည္။
           ေဇာ္ေဇာ္ေျပာတာကလည္း ဟုတ္ေနျပန္သည္။ သူခုတေလာေတြ႔ႀကံဳေနရတာေတြက လံုးဝကို ယုတၱိမရွိ။ ဒီလိုႏွင့္ပင္ သူထၿပီး ရုတ္တရက္ေအာ္မိလိုက္သည္။
           "ဘာေတြျဖစ္ေနတလဲကြာ . . .၊ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ"
            ဘာျဖစ္ေနတာလဲဆိုတာကို ကံတရားကသူ႔ကိုသိေစရန္ ယေန႔ထုတ္သတင္းစာတစ္ေစာင္ရဲ႔စာရြက္ေလးတစ္ရြက္က သူ႔ရဲ႔ေရွ႕သို႔ ေလႏွင့္အတူသယ္ေဆာင္လာေနလိုက္သည္။
           ေဝယံကထိုသတင္းစာေလးကို အေၾကာင္းမဲ့ ေကာက္ကိုင္ၾကည့္လိုက္ေလေတာ့ -
           ေဝယံမ်က္လံုးပင္ျပဴးသြားရေလေတာ့သည္။ ေခါင္းစီးသတင္းကား -

ယခုလထီေပါက္ေသာ ထိပ္တန္းသိန္းဆုမ်ားရွင္မွာ
ေဝယံမဟုတ္ဘဲ ထီလက္မွတ္ပိုင္ရွင္ကိုသတ္၍ယူထားျခင္းေပေလာ
ေနျပည္ေတာ္၊ မတ္ ၁၄
           ယခုလတြင္ ထိပ္တန္းသိန္းဆုႀကီးေပါင္း(၃ဝ)ကို ကံထူးခဲ့ေသာ ကံထူးရွင္ေဝယံမွာ ထီလက္မွတ္ပိုင္ရွင္ကိုသတ္၍ ထီလက္မွတ္ကိုယူထားျခင္းျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႔မ်ားမွေျပာၾကားခဲ့သည္။
          ထိုထီလက္မွတ္အေစာင္(၃ဝ)သည္ ေဝယံအမည္ျဖင့္ဝယ္ယူထားျခင္းမဟုတ္ဘဲ မိသားစုတစ္စုမွ လာေရာက္ဝယ္ယူထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ထီလက္မွတ္ကိုယ္စားလွယ္က ရွင္းျပသြားခဲ့သည္။
           အဆိုပါထီလက္မွတ္ဝယ္ယူသြားခဲ့ေသာ မိသားစု၏အေလာင္းမ်ားကို အေဝးေျပးလမ္းမႀကီးေပၚတြင္ ေမွာက္ေနေသာကားႏွင့္အတူေတြ႔ရွိရေၾကာင္း၊ ရဲမ်ားက အဆိုပါကိစၥကို စုံစမ္းေဖာ္ဖုတ္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။

သတင္းစဥ္(ဝဝ၄)
         ထိုသတင္းကိုဖတ္ၿပီး ေဝယံေတာ္ေတာ္ေလးပင္လန္႔သြားခဲ့သည္။
         သူ . . .သူက လူသတ္တရားခံတဲ့လား။
          ဆိုးရြားေသာကံေကာင္းျခင္းေတြခ်ည္း သူရရွိေနခဲ့သည္။
          ဒီကံေကာင္းျခင္းေတြကိုလည္း သူလံုးဝ မလိုခ်င္ေတာ့ပါ။ ထိုကံေကာင္းျခင္းေတြကို ျပန္လည္ရုတ္သိမ္းေစဖို႔ သူဟိုနတ္သူငယ္ေလးတာကာကို အေရးေပၚေတြ႔ဖို႔ လိုအပ္သည္။
         "အင္း . . .၊ ဟုတ္ၿပီ၊ ငါအခုသက္တန္႔တစ္ခုေပၚထြက္လာေအာင္ ဆႏၷျပဳရမယ္ . .၊ သက္တန္႔ေပၚလာပါေစ .ေပၚလာပါေစ"
         ေဝယံကတီးတိုးေရရြတ္လိုက္သည္။ သူေရရြတ္ၿပီး သိပ္မၾကာလိုက္ပါ။ ေနပူရက္ႏွင့္ မိုးက သည္းထန္စြာရြာက်လာပါေတာ့သည္။
         ခဏၾကာေသာ္ မိုးတိတ္သြားၿပီး ေကာင္းကင္ယံတြင္ ထင္ရွားေသာ သက္တန္႔ႀကီးတစ္ခုေပၚေပါက္လာပါေတာ့သည္။
         ထို႔ေနာက္သူက ဗြက္ထေနေသာ ေျမသားတို႔ကို ၾကည့္မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ သက္တန္႔ဆီသို႔ အေျပးအလႊားေျပးသြားပါေတာ့သည္။
× × × × × × × × × × × ×
(၆)
            သက္တန္႔၏အဆံုး . . .။
            ေဝယံနတ္သူငယ္ေလးတာကာကို ေဝ့ဝဲၿပီးရွာၾကည့္လိုက္ပါသည္။
            ေဟာ . . .ေတြ႔ပါၿပီ။
            ဘယ္ႏွေယာက္ေျမာက္မွန္းမသိေသာ မယားေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေရႊလက္တြဲ၍ သက္တန္႔ေပၚမွဆင္းလာေလသည္။
             ေဝယံကဝမ္းသာအားရျဖင့္ -
              "ဟာ . . . အိမ္ေစာင့္နတ္ေလးရယ္၊ ရွာလိုက္ရတာ၊ ခုမွေတြ႔ေတာ့တယ္ . . ."
               "ဘာလဲကြ . . ၊ေနာက္ထပ္ဆုတစ္ခုထပ္ေတာင္းခ်င္လို႔လားကြ . . "
               "ေတာ္ . . .ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ာ . . .၊ ဒီတစ္ခုထဲနဲ႔တင္ေၾကာက္လြန္းလို႔ပါ၊ ကၽြန္ . .ကၽြန္ေတာ့္ကို အဲ့ဒီဆုျပန္ရုတ္သိမ္းေပးပါေနာ္ . .ေနာ္ . ."
              "ေအး . .တစ္ခုေတာ့ရွိမယ္ . .၊ မင္းဒီဆုကို ျပန္ရုတ္သိမ္းလိုက္မယဆိုရင္ မင္းဒီဆုကို မေတာင္းခင္ (၁၅)မိနစ္အလို အတိတ္အခ်ိန္ကို ျပန္ေရာက္သြားၿပီး မင္းျဖစ္ခဲ့တဲ့အရာေတြ၊ ပစၥည္းေတြ၊ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြလည္း ပ်က္ျပယ္သြားလိမ့္မယ္ . .
               ေနာက္ၿပီး ဆုေတာင္းနဲ႔ပါတ္သတ္တဲ့ မွတ္ဥာဏ္မွန္သမွ်က္ို မင္းေမ့သြားရမယ္"
              "ရတယ္ဗ်ာ . . .၊ ျမန္ျမန္သာလုပ္ေပးေတာ့"
               နတ္သူငယ္က သူ၏ေမွာ္ႏွင္တံေလးကိုထုတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ပါးစပ္မွ ပြစိပြစိႏွင့္ တစ္စံုတစ္ခုကို ရြတ္ဆိုအၿပီးတြင္ -
              "ရႊီး . . ."
              ေရာင္ျခည္တန္းတစ္ခုက တစ္ေလာကလံုးအေပၚသို႔အုပ္မိုးသြားသည္။
              ေဝယံ၏ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးလည္း ေလထဲေျမာက္သြားၿပီး ေရႊအိုးကိုယူရန္ သက္တန္႔ဆီသို႔ေမာင္းႏွင္ထြက္သြားေနေသာ အခ်ိန္သို႔ျပန္ေရာက္လာသည္။
             ယခုအခါ သူက ကားေပၚမွာ။ ကားေပၚသို႔ရုတ္တရက္ေရာက္သြားျခင္းေၾကာင့္ -
             "ဟာ . .ေရွ႔မွ သစ္ပင္ႀကီး၊"
             "ကၽြီ ."
             "ဒိန္း"
             ကားကသစ္ပင္ကို ဝင္ေဆာင့္သြားမိေလေတာ့သည္။
             "ေဖာက္ . . .ေဖာက္ . . . .ေဖာက္"
             မိုးကဖြဲဖြဲေလး . . .။
             ေနာက္ေတာ့ သည္းထန္စြာျပန္လည္ရြာသြန္းလာၿပီး သက္တန္႔ႀကီးလည္း တိမ္မ်ားႏွင့္အတူ ကြယ္ေပ်ာက္သြားပါေတာ့သည္။
× × × × × × × ×
(၇)
              ေဝယံမ်က္လံုးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ သူေဆးရံုတြင္ေရာက္ေနခင္းျဖစ္၏ ။ ေဘးတြင္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ မိဘမ်ား၊ ၿပီးေတာ့ သူတစ္ခါမွ မသိဖူးေသာလူတစ္ေယာက္ . . .။
            "သား . .. ၊ သတိရလာၿပီလား၊ သားရာ ဘာလို႔ဒီေလာက္ရူးရတာလဲ၊ သက္တန္႔ရဲ႔အဆံုးဆိုတာတကယ္မွမရွိတဲ့ဟာ၊ သက္တန္႔ဆိုတာ ေရမႈန္ေတြက ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ အလင္းျပန္ၿပီးျဖစ္လာတဲ့ အလင္းတန္းသက္သက္ပဲကို  . ."
           ေဝယံက ပင္ပမ္းလြန္းေနသျဖင့္ ဘာမွမေျပာႏိုင္ဘဲ အနီးရွိလူမ်ားကိုသာေဝ့ဝဲၿပီးၾကည့္ေနမိသည္။
           ဒီေနရာတြင္ သူတစ္ခါမွ မသိဖူးေသာ လူတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုၾကည့္ကာ မိန္႔မိန္႔ႀကီး ၿပံဳးေနေလသည္။
           ထိုလူမွာ အိမ္ေစာင့္နတ္ကေလး တာကာဆိုသည္ကိုေတာ့ . . . . . . . . . . . .။                  ။


စိတ္ကူးယဥ္ျခင္းကိုႏွစ္သက္တဲ့
ၾကယ္စင္ခ်စ္သူ
ဒီစာေရးၿပီးခ်ိန္ - မနက္ ၉း၅၄မိနစ္၊ ၁၂.၃.၂၀၁၂

 

author

ဒီစာကို KCB Center မွာတင္ဆက္ခဲ့ပါတယ္

အသစ္တင္တိုင္းေမးလ္ပို႔ေပးခ်င္တယ္ဆို္ရင္ ဒီမွာျဖည့္ခဲ့ပါ

သင့္ရဲ႕အီးေမးလ္လိပ္စာဒီမွာေရးခဲ့ပါ

Post a Comment

CodeNirvana
Powered by Blogger.

-

-

-
© Copyright KCB Center
Back To Top